Ethernet Aglari

Ethernet Agları

Ethernet ,kolay kurulumu ,bakımı ve yeni teknolojilere adapte olabilme özellikleriyle  günümüzde en çok kullanılan ağ teknolojilerinin başında yer alır. Ethernet ağlarda yola erişim yöntemi olarak  CSMA/CD (Carrier Sense Multiple Access with Collision Detect ) kullanılır. Bu yöntemde aynı anda birden fazla cihazın aynı yol üzerinden veri göndermesi engellenmiş olur. Veri gönderecek cihaz ilk önce yolu dinler ve eğer yolda herhangi bir veri yoksa kendi verisini yola çıkarır. Eğer iki cihaz aynı anda yola veri çikarmaya çalışırlarsa  bu durumda collision(çakışma) olur ve bu iki cihazda hatı bırakır. Ardından yeniden hatta çıkmak için restgele hesaplanan bir süre beklerler. Bu süreyi hesaplamak için kulllanılan algoritmalar “back-off” algoritmaları olarak adlandırılır. 

            Ethernet ağlarda adresleme için MAC (Media Access Control) adresleri kullanılır. MAC  adresleri herbir NIC(Network Interface Card) ‘in içine donanım olarak kazınmıştır ve 48 bitlik bir sayıdır. Bu 48 bitin ilk 24 bit’i bu kartı üreten firmayı tanımlayan koddur. Geriye kalan 24 bit ise o karta ait tanımlayıcı bir koddur. Bir ethernet ağda aynı MAC adresine sahip iki cihaz olamaz. Zaten MAC adresleride dünyada bulunan herbir NIC için tekdir. Örnek bir MAC adresi A0-CC-AC-03-55-B9 şeklindedir.  

            Aşağıdaki tabloda Ethernet ağlarda tanımlanmış standartları bulabilirsiniz.

·     Ethernet_II

·     Ethernet_802.3 (Novell Uyumlu)

·     IEEE 802.3

·     IEEE 802.3 SNAP (SubNetwork Access Protocol) 

Yukarıdaki dört çerçeve tipi de Ethernet ağlarda kullanılabilir. Fakat bu çerçeve

tipleri birbirleriyle uyumlu değillerdir. Yani aynı ağda farklı çerçeve tiplerini kullanan iki cihaz haberleşemezler. Bu iki cihazın birbirleriyle haberleşebilmeleri için enkapsülasyon (encapsulation)işleminin yapılması gerekir. Yani çerçeve tiplerinin birbirlerine dönüştürülmesi gerekir. Şimdi sırasıyla bu çerçeve tiplerini inceleyelim. 

1.      Ethernet_II :

               
Bu çerçevedeki Preamle kısmı 64 bit uzunlupunda olup senkronizasyon için kullanılır. DA(Destination Address) ,hedef adresi gösterir ve 6 byte uzunluğundadır. SA(Source Address) kısmında ise gönderenin 6 Byte uzunlupundaki MAC adresi bulunur. EType  (Ether-type) kısmında ise 2 Byte’lık bir değer bulunur ve bu değer taşınan verinin hangi protokole ait olduğunu belirtir. Örneğin IP için bu değer 0800 ‘dür. Üst kasman verisi kısmında ise bir üst katmandan alınan veri bulunur. Çerçevenin sonunda bulunan 4 Byte ‘lık CRC ise hata sezme algoritmaları kullanılarak hesaplanmış bir değerdir ve karşı taraf bu değere bakarak çerçevenin  doğru iletilip iletilmediğini anlar.  

2.      Ethernet_802.3 :  

                Bu çerçeve tipi yukarıda anlatılan Ethernet_II tipine çok benzer . Tek farkı bu çerçevede üst katman’dan alınan verinin başında 2 Byte uzunluğunda bir null-checksum bulunur.

3.      IEEE 802.3
 
Endüstride Ethernet_802.2 ve Cisco’nun adlandırmasıyla SAP ,802.2 başlık bilgisi

ile DSAP(Destination SAP) ve SSAP(Source SAP) bilgisini içerir. Buradaki DSAP kısmı 1 Byte uzunluğunda olup hedef servis erişim noktasının değeridir. SSAP ise yine 1 Byte uzunluğunda olup  kaynak servis erişim noktasını gösterir. Control kısmı ise 1 veya 2 Byte uzunlupunda bir değer olup LLc katmanındaki bağlantının connection-oriented mi yoksa connectionless mi olduğunu gösterir.    

4.      IEEE 802.3 (SNAP) :  

         Endüstride Ethernet_SNAP olarak bilinen bu çerçeve  formatında 802.2 çerçeve başlığına 5 Byte uzunluğunda SNAP bilgisi eklenmiştir. Bu çerçevedeki Vendor Code kısmında 3 Byte uzunluğunda bir değer bulunur ve bu kod üreticiyi tanımlayan bir koddur.Type kısmında ise 2 Byte’lık bir değer bulunur ve çerçevede taşınan verinin ait olduğu protokolu belirtir.

Connection-Oriented ve Connectionless Protokoller 

– Connection -Oriented (Bağlantı – Temelli) Protokoller : Bu protokoller iki uç nokta arasındaki
veri iletimini güvenli ve garantili bir şekilde sağlar. Yani verinin gidip gitmediğini ,gitdiyse verinin doğru gidip gitmediğini kontrol eder. Eğer veri yanlış iletilmişse karşı taraftan verinin doğrusunu istemekte bu protokollerin görevidir. Bu protokollerin genel karakteristik özellikleri ise şöyledir.
– Session Setup :İki uç sistem arasında iletişime başlamadan önce sanal 
bir devre kurulur.
Acknowledgements : Gönderen tarafa verinin iletildiğine dair bir 
mesaj yollanır.
– Sequencing : Gönderilen çerçevelerin iletim ortamında kaybolup 
kaybolmadığı kontrol edilir.
– Flow Control : Veri gönderim hızını kontrol eder. Bir uçtaki sistem
diğer uçtaki sisteme veri gönderim hızını yavaşlatmasını söyleyebilir.
Keepalives :Veri iletiminin olmadığı zamanlarda bağlantının
kopmamasını sağlar.
– Session Teardown : Uç sistemlerden gelen bağlantı kesme istekleri 
doğrultusunda aradaki sanal devreyi koparır.
– Connectionless (Bağlantısız) Protokoller : Bu protokoller veriyi gönderir 
fakat gönderilen verinin doğru yere gidip gitmediğini ,doğru gidip gitmediğini kontrol etmezler. Peki bu protolkolleri kullanmanın

bize ne faydası var? En önemli faydası gönderilen verilere kontrol bitlerini eklemedikleri ve verinin doğru gidip gitmediğini kontrol etmedikleri için hızlıdırlar.